ΠΑΡΙΣΙ

Το Παρίσι (γαλλ. Paris), γνωστό και ως η Πόλη του Φωτός (Ville lumière), από τότε που φωτίστηκαν οι κύριες λεωφόροι του με φανούς γκαζιού το 1828, είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και της περιφέρειας Ιλ ντε Φρανς (Île-de-France) και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Το Παρίσι περιλαμβάνει την πόλη του Παρισιού και τα περίχωρα και βρίσκεται σε ένα λεκανοπέδιο. Ο συνολικός πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής ξεπερνά τα 13.000.000 και είναι έτσι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης και του κόσμου. Επιπλέον είναι η πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, το σημαντικότερο κομβικό σημείο της και έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως της ΟΥΝΕΣΚΟ.



Γεωγραφική θέση

Το Παρίσι είναι κτισμένο στο κέντρο του λεκανοπεδίου του Παρισιού, κατά μέσο όρο 65 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η πόλη του Παρισιού περιβάλλεται από μεγάλα δάση, τα οποία προσφέρουν ανάσα δροσιάς και ανάπαυσης στους Παριζιάνους. Η έκταση της πόλης φτάνει τα 105,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή ξεπερνά τα 14.518 τετραγωνικά χιλιόμετρα.


Σηκουάνας

Ο Σηκουάνας ποταμός (γαλλ. la Seine) συνδέει το Παρίσι με το εσωτερικό της Γαλλίας, και πιο συγκεκριμένα με την Βουργουνδία και με την Μάγχη. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη της πόλης. Χωρίζει το Παρίσι σε δύο άνισες όχθες, στην δεξιά όχθη (rive droite), όπου κυριαρχούν οι επιχειρήσεις και τα χρηματιστήρια, και την νότια, την αριστερή όχθη (rive gauche), όπου είναι ο παραδοσιακός τόπος διαμονής διανοουμένων και καλλιτεχνών.

Νησιά

Το Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) είναι ένα μικρό νησάκι στον Σηκουάνα, στην καρδιά του Παρισιού. Κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην αρχαιότητα και είναι, έτσι, το αρχαιότερο σημείο του Παρισιού.

Πληθυσμός

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στα 2.153.600 κατοίκους, ενώ μαζί με τα περίχωρα και τις γύρω κοινότητες, τη μητροπολιτική περιοχή δηλαδή, αγγίζει τα 13.200.000 κατοίκους περίπου που την καθιστούν ως μια από τις μεγαλύτερες πληθυσμιακά πόλεις στην Ευρώπη. Η παγκόσμια κατάταξη το φέρνει στην 23η θέση.

Γεωπολιτική σημασία

Το Παρίσι σαν ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή συγκεντρώνει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.) μεγαλύτερο από ολόκληρη την Αυστραλία. Είναι το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο μαζί με το Λονδίνο στην Ευρώπη και συγκεντρώνει το 30% των επιχειρηματιών ολόκληρης της χώρας. Στο Παρίσι εδρεύουν το 40% των επιχειρήσεων της Γαλλίας και η μεγαλύτερη επιχειρηματική περιοχή της Ευρώπης, το λεγόμενο "La Défense" (Λα Ντεφάνς), είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε μέγεθος χρηματιστήριο της Ευρώπης "Euronext" (Ερονεξτ).



ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ  ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ


Γκραν Παλαί

Κατασκευάστηκε ταυτόχρονα με το Πτι Παλαί και αποτελεί ένα επιβλητικό παλάτι που συνδυάζει μια εντυπωσιακή πέτρινη κλασσική πρόσοψη με ένα σύμπλεγμα μεταλλικών κατασκευών αρ νουβό. Φέρει μια εξαιρετικής τέχνης γυάλινη οροφή και στις τέσσερις γωνίες του ορθώνονται τα κολοσσιαία μπρούντζινα αγάλματα του Ρεσιπόν, που αναπαριστούν τέθριππα άρματα. Το κτίριο είναι πιο εντυπωσιακό τη νύχτα όταν φωτίζεται η γυάλινη οροφή του με εσωτερικό φωτισμό και έτσι οι φιγούρες των αγαλμάτων προβάλλονται στον ουρανό. 




Γκραν Παλαί





Η Αψίδα του Θριάμβου

Ο Ναπολέων, μετά τη νίκη του στο Αούστερλιτς το 1805, υποσχέθηκε στους άντρες του ότι όταν επέστρεφαν στην πατρίδα θα επέστρεφαν κάτω από αψίδες θριάμβου. Σήμερα η ύψους 50μ. αψίδα αποτελεί το σημείο εκκίνησης παρελάσεων και εορτασμών. Στην ανατολική ζωφόρο αναπαρίσταται η αναχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων για νέες εκστρατείες και στη δυτική η επιστροφή τους.

Η Αψίδα του Θριάμβου

Καθεδρικός Ναός Νοτρ-Νταμ (Παναγίας των Παρισίων)

Αριστούργημα της γοτθικής αρχιτεκτονικής, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ-Νταμ, χτίστηκε από τον 12ο μέχρι τον 14 αιώνα και η ιδέα του συλλήφθηκε από τον Maurice de Sully. Ταυτόχρονα αποτελεί και το σημείο 0 της πόλης του Παρισιού, από το οποίο μετρούνται όλες οι αποστάσεις. Ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' έθεσε το θεμέλιο λίθο του ναού το 1163 και επακολουθούν 170 χρόνια μόχθου μέχρι την αποπεράτωση του ναού. Στο εσωτερικό της δεσπόζουν έργα μεγάλων γλυπτών όπως οι Ραβί, Κουστού και Κουαζεβόξ. Στο ηγεμονικό αυτό περιβάλλον στέφονταν βασιλείς και αυτοκράτορες και ευλογούνταν οι σταυροφόροι. Έχει γνωρίσει όμως και ταραχές από τους επαναστάτες που τη λεηλάτησαν και τη μετέτρεψαν σε ναό λατρεία της Λογικής, αλλά και τη χρησιμοποίησαν και ως αποθήκη κρασιού.

Καθεδρικός Ναός Νοτρ-Νταμ (Παναγίας των Παρισίων)

Κέντρο Πομπιντού | Place Georges Pompidou

To κέντρο Πομπιντού είναι ένα κτίριο του οποίου το εσωτερικό και εξωτερικό μέρος δείχνουν ανεστραμμένα. Οι σκάλες, οι αεραγωγοί και υδραγωγοί, αλλά και οι τεράστιες ατσάλινες σκαλωσιές του σκελετού έχουν τοποθετηθεί στο εξωτερικό του. Αυτό επέτρεψε στους αρχιτέκτονες Ρότζερς, Πιάνο και Φρανκίνι να δημιουργήσουν έναν ανοιχτό και ευρύ χώρο στο εσωτερικό για να στεγαστεί το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Ο φοβισμός, ο κυβισμός και ο σουρεαλισμός είναι μερικά από τα ρεύματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο με καλλιτέχνες όπως ο Ματίς, Πικάσο, Μιρό και Πόλοκ.


Κέντρο Πομπιντού | Place Georges Pompidou

Μουσείο Λούβρου

Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται σήμερα το μουσείο του Λούβρου χτίστηκε το 1190 από το βασιλιά Φίλιππο - Αύγουστο και αρχικά χρησίμευε ως φρούριο για την προστασία του Παρισιού από τις επιδρομές των Βίκινγκ. Επί Φραγκίσκου Α' απώλεσε τον επιβλητικό του πύργο φυλακή και αντικαταστάθηκε από ένα κτίριο αναγεννησιακού ρυθμού. Με το πέρασμα των χρόνων και των βασιλέων προστέθηκαν και νέα κομμάτια. Πιο πρόσφατη προσθήκη είναι η γυάλινη πυραμίδα, στο κεντρικό προαύλιο, από την οποία ο επισκέπτης εισέρχεται στο μουσείο. 8 είναι τα τμήματα στα οποία χωρίζεται η συλλογή του Λούβρου: εκθέματα από την Ανατολή, Ισλαμική τέχνη, Αιγυπτιακές αρχαιότητες, Ελληνικές, Ετρουσκανές και Ρωμαϊκές αρχαιότητες, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, έργα τέχνης, σκίτσα μέχρι το 1848. εδώ φιλοξενούνται έργα όπως η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, η Αφροδίτη της Μήλου (γλυπτό της Μήλου από τους ελληνιστικούς χρόνους), η αυτοπροσωπογραφία του γερμανού ζωγράφου 'Αλμπρεχτ Ντύρερ, η Σταύρωση μετά Δωρητών του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), ο Κώδικας νόμων του βασιλιά της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί.

Μουσείο Λούβρου

Μουσείο Πικάσο

To μουσείο Πικάσο εγκαινιάστηκε το 1986 από το γαλλικό κράτος το οποίο είχε κληρονομήσει πολλά έργα του διάσημου Ισπανού καλλιτέχνη έναντι φόρων, αφού το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε στη Γαλλία. Το μουσείο στεγάζεται στο μέγαρο Σαλέ, ένα αρχοντικό του 17ου αιώνα στο Μαραί. Η συλλογή περιλαμβάνει έργα από την γαλάζια, ροζ και κυβιστική περίοδο της καλλιτεχνικής εξέλιξης του Πικάσο. Ενδεικτικά θα βρείτε έργα όπως Το φιλί, Οι λουόμενοι, Δύο γυναίκες τρέχουν στην παραλία και μία αυτοπροσωπογραφία.

Μουσείο Πικάσο

Πάνθεον | Place du Pantheon

Όταν ο Λουδοβίκος ΙΕ' ανάρρωσε από σοβαρή ασθένεια το 1744, αποφάσισε να χτίσει μια μεγαλοπρεπή εκκλησία για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στην Αγία Γενεβιέβη. Ο αρχιτέκτονας Σουφλό σχεδίασε την εκκλησία σε νεοκλασσικό ρυθμό. Με την έναρξη της επανάστασης η εκκλησία μετατράπηκε σε Πάνθεον- τόπο που θάβονταν επιφανείς Γάλλοι. Έτσι εδώ είναι θαμμένοι οι Βολταίρος, Ζαν-Ζακ Ρουσό, Βίκτορ Ουγκό και Εμίλ Ζολά. 


Πάνθεον | Place du Pantheon

Πύργος του 'Αιφελ

Κατασκευάστηκε για τη διεθνή έκθεση του 1889 ως μια προσωρινή παρέμβαση στον ουρανό του Παρισιού, από τον Γκυστάβ 'Αιφελ, για το οποίο επικρίθηκε ανελέητα στις μέρες του. Πρόσφατα ανακαινίστηκε και τοποθετήθηκε νέος φωτισμός και αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού.

Πύργος του 'Αιφελ